Boeddhistisch doen alsof

Doen alsof je al bent wat je zou willen zijn. Klinkt nep en kan toch heel lekker voelen. Weten kinderen die spelen en zich verkleden.

Maar later kan vooral dat woordje ‘alsof’ een struikelblok zijn. Want doen alsof, is dat niet synoniem aan ‘niet echt’? En voor menig boeddhistisch student kan trouwens ook het woordje ‘willen’ een drempel opwerpen. Klinkt dan weer te veel als ‘streven naar’ en dat lijkt weer te refereren naar het verkiezen van iets dat buiten jezelf ligt boven wat je werkelijk bént.

Tweede poging dan. Stijve hark haalt danser in zichzelf naar boven. Klinkt al veel minder nep, maar kan wederom heel lekker voelen.

Dat dat lekker voelt merkte ik zelf een jaar of wat geleden toen ik voor het eerst een meerdaagse workshop Kum Nye Dancing volgde.

Kum Nye, dat kende ik toen sinds een jaar of nóg wat als een reuze relaxte vorm van yoga, waar zelfs ik als niet erg lenige Hollandse gast soepeltjes in mee kon draaien. Stil zitten op een kussentje, rustige oefeningen staand, zittend of liggend, heel soms de hartslag wat omhoog als een beweging ook eens íétsje sneller ging en dan weer stil zitten. Op een ontspannen manier je eigen kern weer opdiepen, vanonder een dikke laag vreemde gewoontes en gedoe ons opgelegd en aangeleerd via de sociale en culturele bubbels, waarin we geboren worden en daarna vervolgens al levend van de hak op de tak in verzeild raken.

Maar toen dus Kum Nye Dancing! Leren door te tonen. Beginnen met het eindresultaat. We zíjn al wat we zoeken. Bleek er een danser in mij te schuilen.

“We discover that we have what we need; that we are what we seek”, schrijft Tarthang Tulku in het boek Kum Nye Dancing. En met de oefeningen in het boek kunnen we ons erin bekwamen om zomaar in één klap juist dát te laten zien.

Wát?

Nou, dat wat we hebben en wat we zijn.

Vaag?

Of ‘Jaaaah!’?

Kom het op 10 februari maar live uitproberen in Amsterdam, Nyingma Centrum, Reguliersgracht 25, 10 uur.